School of the future komt tot stand door winwinnovatie

Innoveren in het onderwijs blijft een belangrijke opdracht. Het is bekend dat Saskia Van Uffelen, de topvrouw van Ericsson en Digital Champion of Belgium, geen gelegenheid laat voorbij gaan om aan te klagen dat we onze kinderen nog altijd acht uur per dag als het ware terugsturen naar de Middeleeuwen.
 
Nu ook op de universiteiten het nieuwe academiejaar op gang is gekomen, is het daarom niet slecht te verwijzen naar het feit dat er tot wel her en der initiatieven worden genomen om ook in het onderwijs voor innovatie te zorgen. Eén ervan is het Future Classroom Lab (FCL) in Brussel, een project van European Schoolnet, het netwerk van de dertig Europese Ministeries van Onderwijs
 
Het diende ook als voorbeeld voor Lab 21.0, een heuse “classroom of the future” die begin 2016 in gebruik is genomen bij de onderwijskoepel RHIZO en die dé blikvanger is  van het onderwijsinnovatieproject School 21.0 . Lab 21.0 moet het hoofdkwartier, het basiskamp, het kloppende hart worden van School 21.0. Ideeën die daar – al dan niet met de input van externe partners – ontwikkeld en/of uitgetest worden, moeten zich verspreiden in de rest van de school, en bij voorkeur ook erbuiten.
 
Dat Lab 21.0 er is, is te danken aan een geslaagde win-winsamenwerking volgens één van de principes die we in ons boek beschrijven RHIZO zocht immers eerst bij de klassieke leveranciers van schoolmateriaal naar een samenwerking, maar toen dat niets opleverde, keek de school verder. De school wist wat ze zelf wilde, definieerde doelstellingen en resultaten en ging op zoek naar andere partners die ook zelf iets zouden kunnen winnen bij de innovatiesamenwerking. Ze vond die partners in Barco en Ocular. Barco leverde met BarcoClickShare een technologische coöperatieoplossing en Ocular leverde pods. Op die manier is een “classroom of the future” ontstaan. Alles kwam tot stand binnen de gouden driehoek van time-scope-resources die ook in ons boek ruimschoots aan bod komt.